Na de eerste vispoging in de bubbelsloot die helaas geen karper opleverde kan ik natuurlijk thuis gaan zitten kniezen, maar zo zit ik niet in elkaar. De eerste ronde is misschien voor mijn beschubde vrienden maar het aantal rondes bepaal ik!
Allereerst moest het voerprobleem worden ge-elimineerd. Vorige week was de vriezer geleegd dus er moest voer ingeslagen worden. Een mailtje naar Maarten Wilmink van Gooische karpers, een online webwinkel in Weesp, zorgde dat ik twee dagen later een flinke doos superverse scopex boilies kon ophalen voor een fatsoenlijk prijsje. Een pan met Franse mais kon ik zelf nog wel koken.
Een avondje nieuwe rigjes knopen kon ik ook zelf. De eerste kostte me ruim 30 minuten en drie pogingen maar bij de volgende had ik de slag weer te pakken en de vierde was in 2 minuten af. Dat moesten er genoeg zijn.
Dan de visstek. Tijdens een lange wandeling vorig jaar had ik enkele op het oog mooie stekken gezien die me wel kansrijk leken. Ik besloot de verdubbelaar in te zetten en dit keer twee stekken tegelijk twee dagen te bevoeren. De ene stek in een water dat is aangesloten op de boezem van Naarden maar dit keer het andere uiteinde, nabij het Muiderslot. De andere stek aan het IJmeer in de buurt van Muiden. Een tochtje langs de visstekken kostte me ongeveer anderhalf uur maar de wandeling door de natuur was zo leuk dat dat me geen moeite kostte dit op woensdag- en donderdagavond te doen.
Vrijdagavond om 8 uur arriveerde ik bepakt en bezakt op stek 1. Een muurtje in het water waar de avondzon op stond was waar ik de afgelopen dagen gevoerd had.
De Muiderslotstek
Een kwartiertje later lagen beide rigjes in en kon het wachten beginnen. Dit duurde niet lang want na 15 minuten een run. Niet enkele piepjes, nee een run ondanks 80 gram lood en een 20 mm boilie. Dat moest toch wel karper zijn. Ik was dan ook verbaasd toen even later toch een brasem aan de haak bleek te zitten. Toen ik de vis bij de kant had was ik al wat minder verbaasd, de vis was duidelijk ruim langer dan een halve meter, in super goede conditie en bijzonder kwaad. Snel onthaakte ik de vis in het water en verdween het opgewonden beest weer de diepte in. Rond half 10 was daar de toch de fluiter, een keiharde run. De waker stuiterde op en neer, de hengeltop boog richting water en de pieper gaf een concert weg. Dit keer was duidelijk een zwaar geirriteerde karper de boosdoener. Ik stond twee meter bij mijn hengel vandaan en in de haast deze te grijpen gleed ik onderuit en legde stuiterend op mijn billen deze twee meter op de schuine helling af richting hengel. Gelukkig was de vis goed gehaakt en na een korte dril zonder verder problemen kon ik het beestje landen. Een kort bol schubkarpertje van 66 cm en geschat zo’n 12 pond was de aanstichter van alle onrust. Geschat want de batterij van mijn unster bleek leeg.
kijk em zwaar geirriteerd zijn
Nu de eerste karper binnen was besloot ik te verkassen naar stek 2, de IJmeerstek. Uiteindelijk hoop ik mijn droomvis daar te vangen, een kanjer uit het grote IJmeer. Een tijdje later, beide hengels lagen een half uurtje in, was daar toch weer plotseling een aanbeet. Enigszins verrast pakte ik de hengel en merkte meteen problemen. Het verdwijnpunt van de lijn in het water bleef op dezelfde plaats, iets rechts van waar ik had ingelegd, terwijl de vis duidelijk lijn van de molen trok. Een gevoel van anderend onheil bekroop me. Dit kon niet goed gaan. Toen vrij kort daarna de lijn knapte en ik het fladderende uiteindje opspoelde baalde ik als een stekker. Gelukkig viste ik met een safety system waarbij de vis het lood meteen kwijt raakt. Ik hoop dat hetzelfde met het haakje gebeurt.
Ik besloot opnieuw in te werpen maar nu 1 hengel een stuk dichterbij en de ander nog dichter onder de eigen kant. Op deze manier kon ik het obstakel onder water omzeilen mocht er een vis bijten.
Het was korte tijd later en inmiddels donker en ik droomde wat weg toen er ineens een donkere schim voor me opdook. Ik schrok me een hoedje en toen zag ik dat een uil me al vliegend van twee meter afstand bekeek. De vogel vloog enkele rondjes om me heen en ging toen een paar meter verder in een struik zitten. Blijkbaar zat ik in zijn territorium. Of wellicht had ik de afgelopen dagen voer gemorst op de kant en had ik behalve een voerstek onderwater ook een voerstek voor muizen en dus indirect voor uilen gemaakt. Toen even later een schichtige zwarte kat voorbij kwam sluipen leek die theorie bevestigd te worden. Boven water voeren kan ik als de beste, nu nog die karper!
Rond half 12 was daar ineens de verlossende aanbeet. Meteen zette ik druk op de vis en zonder problemen lukte het me de vis uit de overkant te houden. Na een korte dril die voornamelijk bestond uit rondjes onder de top kon ik de vis landen. Deze was duidelijk iets kleiner dan de vorige maar wel mijn eerste grootwater vis van dit jaar. Ik schat ruim 60 cm en nog geen 10 pond. Met mijn beperkte ervaring lijkt dit me een typische ijsselmeer schub. Na een fotootje liet ik de vis weer zwemmen en deed ik een kort rondedansje. In het openbaar dans ik niet maar in het donker in mijn eentje…
(Ge)nette schubkarper
Het was gelukt. 4 uurtjes vissen, twee karpers waarvan 1 van het IJmeer!
Even na middernacht had ik alles weer opgeruimd en kon de tocht naar huis beginnen. Maar dit keer met een grote glimlach, wat een heerlijke avond vissen op twee fantastische locaties.
Het begint te borrelen, volgend weekend ga ik weer een poging wagen. Nu eerst maar eens genieten van deze vangsten.