De oplettende lezer zal het zijn opgevallen dat ik de afgelopen anderhalve maand nogal eens weg was naar het buitenland. Allemaal leuk en aardig maar dit soort verstoringen van het ritme staan succesvolle karperplannen enigszins in de weg. De komende weken is alles anders en zal ik me weer vol in het karperavontuur storten. Hierover binnenkort meer. Toch is er wel gehengeld, lees snel verder voor een erg mooie vangst!
Zaterdag 3 september stond ik ‘s ochtends in alle vroegte op in een hotelkamer in Wenen. Exact 10 uur later stond ik in Nederland aan de waterkant met een licht kunstaashengeltje. Doel? Het verleiden van baars, snoek, dan wel ander in water levend gedierte dat in mijn kunstaas wilde bijten.
Op diverse plaatsen werden pogingen ondernomen. Allereerst een poldersloot nabij Nederhorst den Berg maar die stroomde me net te hard. Ik heb ook nog even rondgekeken bij ‘s Graveland, Ankeveen en het Fort Uitermeer maar uiteindelijk kwam ik uit bij de Bubbelsloot (zie 10 juli). Persoonlijk geloof ik niet zo in waaiers gooien en delen van een sloot secuur uitkammen. Ik denk dat regelmatig verplaatsen, een focus op interessante plekken en vooral veel water bestrijken nuttiger is. Riet maakte het op veel plaatsen onmogelijk om het water te bereiken, maar door nu en dan even stevig door te wandelen werden toch voldoende leuke en bevisbare stekken gevonden.
Aanvankelijk zag ik regelmatig een baars mijn kunstaas tot aan de kant achtervolgen zonder toe te bijten. Ik gebruikte op dat moment redelijk forse pluggen of spinners. Toen ik in de bubbelsloot na anderhalf uur nog geen aanbeet had gehad behalve van een baarsje dat zich bij de kant weer van de haak wist te ontdoen besloot ik toch nog even wat gerichter deze rovers te belagen. Met droge handen naar huis was natuurlijk niet de bedoeling.
Een klein spinnertje dat ik eerder die dag had gekocht werd aan de lijn geknoopt. Het idee was dat iets kleiner, een mooi rood staartje en wat minder schittering in het water de baars moest verleiden tot een aanbeet.
Na een worp of 10 was het ineens raak. Een woest geruk maakte duidelijk dat een vis niet gediend was van het metaalwerk in zijn bek. Toen de vis bij de kant zich voor het eerst liet zien was meteen duidelijk dat dit mijn grootste baars ooit was. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik nooit veel op roofvissen heb gevist dus er is nog wel wat ruimte voor verbetering.
Snel het net eronder en op de kant het meetlint er langs. Met 35 cm een prachtige oude krijger die even later onbeschadigd weer terug mocht de bubbelsloot in.
Een klein stukje verder was ik duidelijk in een schooltje baarzen beland. Vier worpen op rij haakte ik een vis van ongeveer hetzelfde formaat, geschat zo rond de 20 cm. Het laatste kwartier gebeurde er daarna niets meer.
Ik had echter mijn hoofdprijs al binnen. Helaas vandaag nog geen snoek, maar desondanks ging ik rond half 8 tevreden en met een kleur van de zon weer naar huis.