Hoi! Een paar keer strooide ik een paar handjes kleine boilies. Nee, niet op mijn Vechtstek, daar vis ik over een paar dagen weer. Nee, iets noordelijker, dichterbij het IJmeer op een bekende trekroute van karpers. Alles wat van de Vecht die kant op gaat komt hier langs. Wie weet zou ik in het weekend nog een avondje aan de waterkant kunnen doorbrengen. Zondagochtend snel nog een paar handjes boilies lekker verspreid erin. Mocht ik er ‘s avonds aan toe komen dan was de stek in ieder geval voorbereid.
‘s Avonds ging alles voortvarend, de kinderen lagen op tijd op bed, ik gaf mijn vrouw een zoen en ging er nog even tussenuit. Het was even na achten toen ik de hengels in had liggen. Een vriendelijke sportvisser een meter of 20 verderop vertelde me dat hij zojuist een karper had verspeeld. Zijn lichte dropshothengeltje met daaraan een haakje en een paar korreltjes mais was niet opgewassen tegen de verrassend sterke vis. Vol vertrouwen wachtte ik af. Als er één karper rondhing waren er vast meer.
Anderhalf uur later kon ik met een brede grijns weer naar huis. Het net stonk en ik was een tevreden man. Eén vis was genoeg. Een bijzonder fel rakkertje had mijn kleine boilie gepakt. Dat het om een spiegeltje ging was al mooi, maar dat vanwege de lengte het waarschijnlijk om een vis uitgezet in 2021 ging vond ik helemaal prachtig. Het zou toch niet?
Zou het?
Uit een mailtje van Joris Weitjens bleek dat hij er hetzelfde over dacht. “Kijk eerst maar bij de ‘Corten-vissen'”, zo luidde zijn advies. Vijfentwintig van die ‘Corten-vissen’ zijn er in december 2021 uitgezet op de Veste in Weesp .
Bij het uitzetten van de 25 ‘Corten-vissen’ in december 2021 was ik fotograaf en legde Joris de vissen op de plank.
Die vijfentwintig vissen had ik snel doorgeneusd. Halverwege was ik al klaar. Nummer 11 keek me aan vanaf de plank. Hetzelfde patroon! Een match! Hieronder de vangst en de plankfoto uit 2021. Bij uitzetten zo’n 47 centimeter en geschat 2,5 kg. Nu 60 cm en ongeveer 4 kilogram.
Vanaf de Veste, een doodlopend stuk oude vestinggracht in het centrum van Weesp, kunnen de vissen via een duiker onder de weg door zo op de Vecht komen. En vandaar is het een kwestie van ‘t staartje heen en weer blijven bewegen en dan kunnen ze alle kanten op.
Hopelijk gaan we de komende jaren meer van deze vissen zien. Met een beetje geluk kunnen ze nog minimaal 20 jaar groeien. Tegen die tijd kom ik deze vis graag weer tegen.
Met twee karpers uit twee keer kort vissen ben ik erg tevreden. Meer visavonturen staan op de planning. Komende week wil ik een keer met vismaat Mike op stap en ook moet de Vechtstek weer eens bezocht worden. Wie weet wat me nog te wachten staat! Ik heb er zin in, tot later!