De eerste twee vispogingen van 2022 waren bijzonder succesvol. Daarna kwam de klad erin. Voor de volledigheid schrijf ik een verslagje, maar dit keer zonder karpervlees op de mat.

Vispoging 1

De eerste keer karpervissen na mijn eerdere succesvolle missies was anderhalve week geleden. Ruim twee weken voerde ik over een groot gebied hier en daar wat boilies. Over een afstand van zo’n 500 meter om de 15 meter een handje. Eerst om de dag, de laatste dagen dagelijks. Ik wilde de vissen in deze regio laten wennen aan mijn aas en dagelijks laten zoeken naar mijn boilies. Verspreid vissend zou ik zo vast wel een vis op zijn dagelijkse ronde kunnen onderscheppen. Als ze maar zwemmen en zoeken.

Omdat er op dit water nogal wat heringericht is de afgelopen jaren en ik tijdens het kanovaren had ontdekt dat er ondieptes waren ontstaan met niet meer dan 10 a 20 cm water vroeg ik Mike, die ook zou komen, om zijn voerboot mee te nemen. Met behulp van de dieptemeter op zijn voerboot konden we voorkomen dat we te ondiep en dus kansloos zaten te vissen. Idee was om twee hengels naar de overkant uit te varen, twee onder de eigen kant te positioneren en 1 tegen zo’n ondiepte.

Ik sleep nogal wat mee.

Op de visdag zat een en ander flink tegen. Zo bleek de accu die de voerboot moest aandrijven nog in prima staat, maar had de accu van de dieptemeter de winterperiode niet overleefd. Uitvaren ging dus nog wel, maar info over de visdiepte en begroeiing op de bodem kregen we niet. Verder was het weer de afgelopen dagen erg mild geweest, maar stond er juist op onze visdag ineens een stevige en frisse noordoosten wind. Niet echt bevorderlijk voor de vangsten. Nog nooit zag ik hier een andere karpervisser dan Mike, maar net nu, op onze visdag zat aan de overkant een in het groen gekleed persoon met een stel hengels op een rodpod. We werden hierdoor gedwongen een stuk verderop te gaan zitten dan wat het plan was. En juist hier bleek het water ook onder de kant erg ondiep. Een eventuele vis scheppen op 20 centimeter water is gewoon niet handig. We hebben ons aas nog wel even geweekt, maar besloten al snel dat we hier geen zin in hadden. Geen vangsten dus.

Hopelijk ving hij meer…

Vispoging 2

Een paar dagen later deed ik ‘s avonds nog een korte poging. Een eindje verderop voerde ik twee dagen met grote 27 mm boilies. Misschien voerde ik wel wat te veel, maar ik ben optimistisch ingesteld. Dit keer waaide er een stevige zuidwesten wind, maar nu begon het te miezeren. Anderhalf uur hield ik het vol, toen was ik tot op de huid doorweekt en besloot dat vissen toch ook ontspannen moet zijn. Weer geen vangsten dus.

Aan t materiaal lag het niet. Even later begon het te regenen.

Misschien heb ik wel wat te veel gevoerd, of misschien was er geen grotere vis in de buurt. Shit happens. Niks vangen gaat dit jaar vaker gebeuren. Als ik de kleinere vissen uitschakel door erg groot te voeren vang ik gewoon minder. Als er nu en dan maar een dikke vis langs komt! Binnenkort waag ik weer een poging. Opnieuw zijn de verwachtingen hemelhoog. Houd mijn blog in de gaten voor een verslag van de resultaten. Tot later!

P.s.: De karpertjes in de header zag ik afgelopen weekend zwemmen in een afgesloten watertje. Ze waren verzot op stukjes krentenbol.

vorige bericht    volgende bericht