Hoi! Mike en ik gingen naar binnen. Dat was de conclusie van mijn vorige visverslag. Na een flinke serie schubkarpers op het IJmeer besloten we ons heil aan de andere kant van de sluis te zoeken. Misschien zouden we daar minder last hebben van de Oostvaardersplassen-schubkarpertjes die ons op het IJmeer terroriseren. En dus ging ik met de kano de Vecht op om een paar potentiële stekken te verkennen.
Dat ik dat kanovaren geen straf vind is u ondertussen wel bekend. Vanuit Weesp peddelde ik rustig over de Vecht naar het noorden, richting Muiden. Onderweg was ik vooral op zoek naar interessante plekken om eens een hengeltje uit te gooien. Diverse mogelijke stekken heb ik op de foto vastgelegd. Ook om eventueel eens vanuit de boot te bevissen.
Een flink deel Vecht oever is beschermd met dit soort palen met daartussen wilgentenen gevlochten
Uit meldingen en matches van spiegelkarpers weet ik dat de vissen op de Vecht behoorlijk treklustig zijn. Ook vissen die ogenschijnlijk honkvast lijken duiken soms ineens kilometers verderop op.
Als vissen veel trekken dan is het zaak om de holding areas, plaatsen waar ze wat langer blijven hangen, te vinden. En de trekroutes daar omheen. En daar wat te voeren. Vissen zullen zo’n interessante plek dan vaker bezoeken en dat is ons doel. De hangplekken kunnen bijvoorbeeld woonboten zijn, of een flinke boom die gedeeltelijk in het water ligt, of een brug of waterleliebed. Alles wat beschutting biedt. De trekroutes zijn vaak langs de kant, langs riet of zoals op bovenstaande foto langs de palen, maar ook het talud waar de vanaf de kant schuin aflopende bodem overgaat in een plat vlak wordt wel gevolgd. Tenminste dat is mijn vermoeden.
De zonsondergang bij de Spieringbrug
In de buurt van Muiden vond ik een stuk Vecht dat me interessant leek. Tussen een brug en een woonboot. Een betonnen kade, een mooi talud op een meter of 5 uit de kant, hier en daar een kuiltje in de bodem. Daarnaast was de stek prima bereikbaar, konden we de auto in de buurt kwijt, konden we elk met 2 hengels vissen en was er genoeg oever om de hengels te positioneren, een eventuele vis te scheppen en een stoeltje kwijt te kunnen.
Drie dagen bracht ik deze stek een hoeveelheid voer. Eerst verspreid en gemengd, maar met in gedachten de enorme scholen brasems die hier soms rondzwemmen, later uitsluitend boilies en meer gericht in de regio waar we ons aas wilden plaatsen.
Een paar meter uit de kant duikt de bodem naar ruim 3 meter
Donderdagavond tenslotte moest het gebeuren. Mike viste richting brug. Ik viste de andere kant op, langs de kant en onderaan het talud. Laat ze maar komen!
Laat ze maar komen
Nou, ze kwamen dus niet. Geen enkele aanbeet. Mike hoopte nog 1 keer dat het gestuiter van zijn waker tegen het einde van de avond een aanbeet moest voorstellen, maar dat was gebaseerd op ijdele hoop. Toen hij zijn hengel pakte trok er niets terug. Het zal een lijnzwemmer geweest zijn. Dit keer geen vangsten dus. Maar, om positief af te sluiten, ook geen last van feestende jongeren of een karrevracht aan brasems.
De stek is nog niet afgeschreven. Karpervissen op de Vecht is niet gemakkelijk en een keer blanken gebeurt overal. Maar eerst gaan we volgende week samen terug naar waar het voor ons begon. Een stek met toch wel een redelijke vangstgarantie. En daar voor ga ik zelf nog een keer op de Vecht vissen. Dan vanuit mijn bootje. Op een andere stek waar ik al weer meer dan een week dagelijks wat grote boilies voer. Ik spreek u later weer! Tot dan!