Een visverslagje van vorige week donderdag. Iets later dan gebruikelijk want het verslag van afgelopen vrijdag stond al klaar en de vangst van Godzilla op zaterdag kreeg even prioriteit. Nu staat het alsnog online.
Afgelopen voorjaar kocht ik tweedehands een tweepersoonskano met als doel om met viendin nu en dan recreatief te kunnen kanovaren op de Vecht. Toevallige bijkomstigheid: dit stelde me ook in staat om visstekken te kunnen bereiken waar anders niet gevist kon worden. Het is nu eind september en het wordt tijd die toevallige bijkomstigheid maar eens in daden om te zetten…
Hoewel ik meestal over karpervissen pieker bedacht ik me dat snoekvissen uit een kano ook wel te doen moest zijn. En dan doe je wat iedereen tegenwoordig doet, je gaat Googelen. Al snel vond ik de site van “baitrebels” waar ene Menno een artikel heeft geschreven over zijn ervaringen met snoekvissen uit een kano. Dat artikel kun je hier vinden. Hoewel details ontbreken in zijn verhaal is wel duidelijk dat hij redelijk succesvol was. Aldus na werktijd de stoute schoenen aangetrokken, wat spullen die me zinvol leken in de kano gemikt en op naar de Vecht voor een paar uurtjes peddel-en vis plezier.
Het was even pielen met de ruimte in de kano. Ik bond een plugje aan de lijn en besloot dit achter me aan te slepen. Zonder hengelhouder moest ik het hengeltje klem zetten tussen de bevestiging van het stoeltje voor me en een schoen maar daarna ging het vissen prima. Als ik rustig kanode voelde ik de top van de hengel mooi trillen. Ik schat in dat ik niet meer dan 3 a 4 km per uur ging en dat is een perfecte snelheid voor slepend vissen.
Slepend snoekvissen:
Het slepend vissen met dit plugje ging dus prima. Lastige was dat ik natuurlijk niet exact weet hoe diep de Vecht overal is en hoe diep de plug duikt. Van het peilen voor karpervissen weet ik dat er waar ik viste maximaal ongeveer 3,5 meter water staat. Daarom heb ik eerst een rondje gedaan met een 2 meter diep duikend plugje en heb daarna een 3 meter diep duikend plugje aan de lijn gebonden. Aangezien ik nooit aan de bodem bleef haken vermoed ik dat ik nog wel wat verder achter de boot had kunnen vissen om wat dieper te vissen.
Onder een brug ving ik al slepend snel na elkaar twee baarsjes. De rukjes op de top maakten meteen duidelijk dat er iets zat tegen te werken. De foto’s zijn helaas belabberd, ik kom een hand te kort om zowel peddel vast te houden als hengel en camera te hanteren.
Werpend vissen
Ik heb ook nog even geprobeerd werpend te vissen onder deze brug maar dat was geen succes. Een kano blijft natuurlijk niet stil liggen en het gebonk tegen de kant en gemanoeuvreer met de peddel tussen het werpen door levert flink wat herrie op, iets waarvan ik niet verwacht dat dit vissen aantrekt.
Verticalen
Wat wel prima ging was verticalen terwijl ik me met de kano liet meevoeren op de lichte stroming. Nauwkeurig kon ik zo onder de boot langs de brugpijlers vissen. Helaas ving ik alleen niks op deze manier.
Tot slot heb ik weer een rondje gepeddeld met een plug een meter of 10 achter me aan. Bij een drijvende rietpol werd de hengel ineens krom getrokken. Even dacht ik dat ik vast zat maar toen ik de hengel pakte voelde ik meteen een vis tegenwerken. Een klein snoekje had zich vergist en het stuk plastic gegrepen.
Voor de volgende keer moet ik wel een soort hengelsteun meenemen, het gepiel met de hengel klemzetten levert alleen maar gedoe op. Het schepnet mag de volgende keer thuis blijven. En een klein doosje kunstaas is genoeg, hoe minder in de boot des te relaxter het vist. Wat misschien wel handig is, is een stukje lijn met een loodje om hier en daar even te controleren hoe diep het water nu echt is. Verder was ik over deze kano-vispoging zeer tevreden.
Wordt vervolgd!