Beste online vrienden. Het gas gaat er even op. Niet alleen qua vissen, maar nu ook wat betreft verslaan. Twee dagen na het vorige verslag meteen een nieuwe! Een gecombineerd verslag want ik bezocht dezelfde stek twee keer in drie dagen. De eerste keer liep uit op een fiasco, de tweede keer ging al een stuk beter! Lees verder voor het hele verhaal!
Vorig weekend ergens op het grote water. Ik kom hier graag. Het water ademt historie en de natuur is hier wild. Mijn kano laat ik de laatste tijd bij het water achter. Dat scheelt veel gesleep. Ik kreeg toestemming van iemand die hier woont om het ding op zijn eigendom te parkeren. Nu wordt met de kano eropuit gaan ineens een piece of cake! De afgelopen weken heb ik daarom in deze omgeving vrijwel dagelijks gekanood en nu en dan laten de karpers zich zien. Als ze er zijn hoef je niet veel te doen. Een beetje kennis laten maken met je aas kan echter nooit kwaad. En er snel bij zijn als je ze ziet is ook wel handig. Voor je het weet zitten ze kilometers verderop.
Met de kano het grote water op. In de verte Pampus.
Zondagavond voerde ik lekker ruim op een stek waar ik regelmatig karpers spot, maandagochtend strooide ik nog eens een kleine kilo boilies. Hopelijk zouden er ‘s avonds dan nog wat vissen rondscharrelen op zoek naar die lekkere gele snoepjes.
‘s Avonds rond 8 uur lagen de beide hengels in. De ene niet te ver uit de oever, de andere wat dieper. Twee aanbeten kreeg ik. De eerste van de kanthengel schoot na een seconde of 30 los. De tweede van de diepere stek knalde als een raket op me af, keerde onder de kant en toen ineens brak de lijn. Nee, niet omdat ik al een malle stond te drillen, daar ging het te snel voor, maar omdat deze onder water onder een met mosselen begroeid obstakel door is gegaan. Een gerafeld stukje lijn draaide ik op. Balen!
Ik zie je!
Als je niet tevreden bent moet je dingen aanpassen. Dus deed ik dat. Ik moet het percentage losschieters naar beneden krijgen. Als eerste heb ik daarom besloten om terug te gaan naar mijn oude vertrouwde onderlijnen. Geen tierelantijntjes meer, gewoon sobere standaard rigjes. Dat er nu en dan een karper losschiet kan gebeuren, maar bij mij is het momenteel schering en inslag. Met mijn oude onderlijntjes miste ik ook wel eens een vis maar niet zo veel als nu. Mijn aanpassingen waren duidelijk geen verbeteringen. Weg ermee dus. Ten tweede heb ik besloten om nog meer aandacht te besteden aan de dril. Indien mogelijk wil ik de vissen meer ruimte geven. Misschien dat met meer uitstaande lijn en een zachtere dril er wat minder losschieten.
Maandagavond voerde ik bij vertrek nog even ruim. Dinsdagavond gooide ik er weer wat voer in en woensdagochtend nog eens.
Voor woensdagavond had ik vervolgens weer twee uurtjes vissen gepland. Twee dagen na de vorige poging. En dit keer ging het een stuk beter. Vier aanbeten kreeg ik waarvan ik drie vissen wist te landen. De grootste was een robuuste schubkarper van 86 centimeter en 13 kilogram. Ik heb de achtergrond wat aangepast om niet te veel stek informatie prijs te geven. De vis zat perfect gehaakt. Wat een prachtige massieve vis!
De twee andere schubkarpers waren typische IJsselmeerschubjes van respectievelijk 68 en 75 centimeter. Qua gewicht nog niet eens de helft van de grote schub.
Een vierde snelle vis schoot los. Drie uit vier op de kant gaat weer de goede kant op. En met zo’n prachtige grote schubkarper ben ik meer dan tevreden! Hier kan ik mee verder.
Resumerend zit ik vol op de vis, worden mijn boilies gretig gepakt en weet ik genoeg te haken. Nu nog iets hoger percentage vangen en ik ben een gelukkig karpervisser! Of de progressie doorzet leest u een volgende keer. Tot dan!