Donderdagavond betekent de laatste weken visavond! Ik vis graag doordeweeks. In het weekend is het me op en rond het water vaak te druk om lekker te vissen. Soms kan ik me er prima overheen zetten en toeristen vermaken met anekdotes over spiegelkarpers gelardeerd met wat visserslatijn, maar liever krijg ik niet te veel aandacht van vreemd volk wanneer ik aan het vissen ben. Daarom donderdagavond dus. Dit keer is Mike weer van de partij. Een gelijkgestemde die het verschil tussen een snoek en een karper al kent en die het ook niet erg vindt net even een stapje verder te gaan voor een mooie vis.
De voorbereiding
Op maandag ben ik al begonnen met stekvoorbereiding. Vanaf de kant heb ik met een werppijpje een klein half uurtje boilies staan gooien. Op dinsdag heb ik dit herhaald en op woensdagavond voer ik vanuit de kano. Mijn deeper heb ik dit keer meegenomen om het bodemprofiel nog eens exact te analyseren.
We vissen, zo vermoed ik, soms te ondiep, grote vissen hebben toch graag wat water boven de rug, zo is mijn gevoel. Met twee bamboestokken markeer ik de plekken waar ik mijn aas wil deponeren. De ene stok komt op een langzaam aflopende helling, de andere net naast een geul. Als ik het aas een meter naast de stok laat zakken, dan ligt het perfect op de gewenste plek.
Karpers kennen de omgeving natuurlijk als hun broekzak, daarom plaats ik de stokken een dag van te voren. Ze kunnen alvast wennen aan deze nieuwe objecten.
Het vissen
Donderdag is het even na 18.00 uur als ik met de voerboot mijn aasjes uitvaar. Mike is dan al even aan het vissen, zijn werkdagen beginnen iets eerder en zijn gelukkig ook eerder voorbij. Tot ongeveer 21.00 uur gebeurt er verrekte weinig. Ik ben dat niet gewend. Mike werpt nu en dan opnieuw in. Ik laat het spul lang liggen. Met de voerboot kun je de boel niet in de war gooien. Ondanks het uitblijven van aanbeten heb ik wel vertrouwen. Ik heb de afgelopen dagen flink gevoerd en toch wist een meerkoet mijn ene boilie op te duiken. Dan ligt er niet veel voer meer op de bodem.
Het is net na negenen als ineens mijn linker hengel ervandoor gaat. De baitrunner spint, de beetmelder piept en mijn hartritme knalt omhoog. Even later ben ik een vis aan het drillen. Na een handvol minuten zie ik dat ik er een two-tone schubkarper aan heb. Ik denk de vis ook te herkennen. Twee weken geleden had ik op een andere stek aan dit water net zo’n vis. Pas als na een minuut of 7, misschien 8 de vis op de mat ligt en het meetlint 82 cm aangeeft weet ik dat dit een andere vis is. Vorige week had ik geen vissen van deze lengte. Even mijn blog terugkijken bevestigt mijn vermoeden. De vis met verkleuring op de flank was toen 75 cm. Zie hier voor de foto.
Als ik de vis heb teruggezet en het aas opnieuw uitvaar zie ik Mike wegsprinten. Een aanbeet voor hem? Snel drop ik het aas en vaar de voerboot terug. Als ik nog even de andere hengel die Mike voor me uit de weg had gehaald in de steunen wil leggen knalt de waker van de zojuist ingelegde hengel al omhoog. Weer een aanbeet! Meteen grijp ik de hengel. Ik ben een paar minuten aan het drillen als Mike verschijnt. Verbaasd kijkt hij naar mijn kromme hengel. Hij had een aanbeet, maar deze stopte net voordat hij bij zijn hengel was. Het zou ook een lijnzwemmer geweest kunnen zijn. Als mijn vis zich voor het eerst laat zien denken we even met een spiegelkarper te maken te hebben. Een korte hoge vis maakt het me verrekte lastig. Uiteindelijk blijkt het om een edelschubkarper te gaan. Dit type hebben we in 2019 op het Amsterdam Rijnkanaal uitgezet. De vis heeft een prachtige bouw en mooie kleur. Let ook op het oranje van de achterste buikvin en van de staart!
Tegen 22.00 uur besluit Mike er een eind aan te breien. Ik blijf nog een half uurtje. Nu de vissen los zijn wil ik er van profiteren. Mike is nog maar net weg, als aanbeet nummer drie komt. Ook deze vis doet ontzettend lastig, zwemt nog even door mijn tweede lijn heen maar ook deze komt uiteindelijk in het grote net. Ik kan de laatste weken maar weinig verkeerd doen!
De edelschub was 6,5 kg, de spiegelkarper 7,8 kg. Allebei niet de grootste maar zeker erg welkom. Ik ben altijd blij als ik uitgezette vissen vang en kan terugzoeken. Na terugzetten ruim ik op. Weer drie karpers en met een two-tone, een edelschub en een spiegelkarper is mijn visavond weer super verlopen!
Het matchen
De volgende dag had ik maar een paar minuten nodig om de edelschub en de spiegelkarper terug te vinden. De edelschubkarper is inderdaad uitgezet in 2019. Uitzetplek was Driemond, het gaat om nummer 17 van de 25 karpers die daar zijn losgelaten. Dit is de eerste melding van deze vis. Hieronder heb ik met gele en rode pijlen kenmerkende onregelmatigheden in het schubbenpatroon weergegeven. Ook in het paarse cirkeltje is een herkenbaar patroon zichtbaar.
Dit is een van de vele vissen die van West naar Oost het Amsterdam Rijnkanaal is overgestoken. De andere kant op gebeurt vrijwel nooit.
De spiegelkarper is in 2016 uitgezet op de Vecht midden in Weesp. Ook dit is een eerste vangstmelding van deze vis.
Volgende week ga ik met Mike een heel nieuw water verkennen. Een afgesloten water waar we weinig van af weten maar ondertussen wel al karper gespot hebben. Ik heb er zin in, even een keer wat anders! Eens kijken of we daar ook succesvol kunnen zijn. Uiteraard zal ik hier verslag doen. Ik spreek u later weer, tot dan!