Hoi! Mijn meest memorabele visavond ooit. Dat is in het kort hoe ik het beleefde. Een bekend recept: Twee avonden van te voren beginnen met voeren. Ook ‘s ochtends steeds wat voer er in. De laatste ochtend maar een paar handjes, en dan ‘s avonds vissen van 20.00 tot 22.00 uur. De vorige keer leverde dat me twee prachtige spiegels op waaronder een nieuw persoonlijk record open-water karper. Gespannen legde ik de hengels in. Wat zou me nu weer te wachten staan?
Twee uurtjes karperen!
Vismaat Mike kwam even buurten en dat was gezellig. Hij was getuige van de eerste aanbeet. Een paar keer stuiterde de waker op en neer ten teken dat een vis zich had gehaakt en schuddend met zijn kop probeerde dat venijnige haakje eruit te krijgen. Al voor de beetrunner de kans kreeg in actie te komen had ik de hengel beet. Een pittig gevecht ontspon zich. Een duidelijk zware vis bleef vlak boven de bodem cruisen. Naarmate de dril langer duurde raakten wij steeds meer overtuigd dat ik weer een bijzondere vis aan de haak had geslagen. Steeds weer dook de vis naar beneden en raakte het stuitje, dat ik op 3,5 meter heb afgesteld, het wateroppervlak ten teken dat de vis 3,5 meter dieper zijn rondjes draaide. Na een aantal minuten pas kregen we een eerste glimp te zien van de vis, altijd weer een spannend moment. Dit keer ging het om een grote schubkarper. In het water blijf ik het lastig vinden een gewicht te schatten. Mike daarentegen heeft er een neusje voor. Deze gaat richting de dertig pond, stelde hij vast. Ik durfde het nog niet te hopen.
Altijd blijft de vrees dat het haakje losschiet. Gelukkig ging alles goed. Mike trok het net rond de vis omhoog. Ik besloot beide hengels op de kant te leggen. Even alle aandacht voor het meten, wegen en de fotografie. Voor mezelf had ik al vastgesteld dat als de vis de 90 centimeter zou passeren Mike best wel eens gelijk zou kunnen hebben. De vis was massief en breed. Toen het meetlint 92 centimeter aangaf voelde ik de euforie. Mijn zwaarste schubkarper sinds ik deze website bijhoud was 13,55 kg, van de Vecht. Die vis was 90 centimeter lang (klik hier voor het vangstverslag van die vis). Deze vis zou wel eens zwaarder kunnen zijn! De weegzak weegt 1,2 kilogram, dus voor een nieuw schubkarperrecord zou de unster boven de 14,75 moeten aangeven. En dat deed ie. 15,45 kilogram verscheen op het scherm. Na aftrek van de weegzak bleef 14,25 kilogram vis over, weer een nieuwe record!
Een aantal foto’s schoten we. Vanwege de herkenbare achtergrond houd ik het voor hier even bij matfoto’s.
Terwijl ik de ene hengel weer in orde bracht legde Mike de andere in. Onder het kantje. Iets te ver nog, naar mijn mening. Op mijn aanwijzing haalde hij het aas nog wat dichterbij. Als het goed is voel je het lood landen op een hard stukje. Even later zeilde mijn aasje richting vaargeul. Ik vis tegenwoordig graag zo. De ene onder de kant, de andere wat dieper.
Veel tijd om na te genieten kregen we niet. De kant hengel ging er vandoor. Mike had de stuiterende dobber nog eerder door dan ik. Snel trok ik ook deze hengel krom. Altijd blijft dan de vraag: wat trekt er terug? Is het snel, maar komt het rap omhoog dan is het meestal een typische IJsselmeerschubkarper. Blijft het diep, dan is het vaak groot. En nu was het iets tussenbeide. Het voelde groter dan een IJsselmeerschubkarper en kleiner dan de grote schub van net. Ik zat er weer eens faliekant naast.
We hadden al wel snel door dat het een spiegelkarper was. De bleke schim onder water was onmiskenbaar. Steeds als ik de vis omhoog kreeg knalde deze met een serie felle staartslagen de diepte weer in. Pas toen de vis in het net zat zag ik de dikke buik. Een hoog zwangere dame! De unster loog niet. Na aftrek van de weegzak bleef nog 16,9 kilogram spiegel over. Met 88 centimeter iets korter dan de schubkarper, maar met een veel grotere buik.
Met twee vissen van samen ruim 31 kilogram was mijn avond al geslaagd. Dat een derde vis nog aanbeet en al snel losschoot mocht de pret niet drukken. Eigen schuld, de ‘sinker’ op de onderlijn die de haak richting onderlip moet trekken was tijdens de dril van de spiegel verdwenen en dat was me niet opgevallen. Alles moet perfect zijn om losschieters te voorkomen. En zelfs dan kan het gebeuren. Om vijf over tien haalde ik de hengels binnen. Wat een succes! Een nieuwe record schubkarper en opnieuw een dikke dertiger. En dat van zo’n enorm water.
De match
Een serie lastig te matchen spiegelkarpers ving ik de laatste weken, maar tot mijn vreugde lukte het me vrij snel om de laatste spiegelkarper terug te vinden in het uitzetarchief. In 2008 uitgezet op het Gooimeer bij de Hollandse brug. Sindsdien 1 keer gevangen, in 2015 op het Eemmeer op 12,5 kilogram. En nu dus op het IJmeer. Hieronder de linkerflank en de plankfoto. Ruim 15 jaar oud dus nu en een echte grootwater vis.
De twee spiegels van vorige week moet ik nog vinden. Hopelijk lukt dat snel. Uiteraard laat ik het dan weten. Ondertussen is er nog eens gevist op het IJmeer. Nu op weer een andere stek. Ook daar is karper gevangen. Het verslag volgt de komende dagen! Tot dan!