Hoi! Meteen zet ik ook maar het verslag van dag 2 van de AHV-SKP wedstrijd online. De reacties op mijn vorige blog logen er niet om. Een boze man beschuldigde mij van stekkenpezerij, ik zou gebruik hebben gemaakt van voorkennis door mijn matching achtergrond en ‘zijn’ stek afgeroomd hebben. Ik werd voor allerlei lelijks uitgemaakt. Uit navraag, ik heb die informatie helemaal niet, bleek dat er van deze stek nog helemaal geen vis door hem gemeld was in 2023 en bleek verder dat de man pas heel recent hier weer begonnen was met voeren. Ik wist daar natuurlijk niks van af. Laten we wel wezen, als je andermans voerplek wilt afromen ga je niet zelf rijkelijk strooien met boilies. Dat ie hier vorig jaar in de zomer viste wist ik wel, maar mijn geschiedenis op deze drukbeviste stek gaat veel verder terug, zeker meer dan 10 jaar. Om al te veel gezeur voor te zijn heb ik me maar afgemeld als matcher bij BVK en Weesper hengelsportvereniging en heb meteen ook de wedstrijdorganisatie gevraagd mijn podiumplaats te schrappen. Het leven is te kort voor dit soort gezever. Een zak boilies kan ik zelf wel kopen en in negativiteit heb ik geen zin.
Dan naar de visresultaten. Zonder vermoeden van het gezeur dat me te wachten stond vertrok ik zaterdag vol goede moed naar de stek. Een dag eerder ving ik mijn eerste dertiger van dit jaar en er zou vast meer te halen zijn. Dit keer had ik slechts twee hengels mee. Die derde hengel leverde toch alleen maar windes op en met te veel hengels begint vissen trouwens ook te veel op werken te lijken. Twee hengels dus.
Twee hengels dus… zie mijn tripod shinen!
Verder had ik besloten het PB hit & run lood met secondelijm vast te zetten op de lood-insert. Zoals gezegd werkt dit safety-loodsysteem niet alleen als anker bij het haken, maar bij eventuele lijnbreuk werkt het lood ook als anker voor de vis om de onderlijn van de hoofdlijn te schuiven. Zonder dit anker werkt het safety-systeem niet en raakt de vis de hoofdlijn niet kwijt, dat lood mag er dus niet af. Dat het vastlijmen zorgt dat ik het lood bij opruimen van de hengels er niet meer af kan schuiven kan me niks schelen. Ik zorg wel dat het lood tegen mijn kurken handvat geklemd zit in het foedraal, geen kans dus op lakbeschadiging of iets dergelijks. En als het echt moet is die lijmverbinding vast wel weer kapot te trekken. Maar daar is nog geen reden voor geweest.
Het insert is met een druppeltje lijm in het lood geplakt, het tail rubbertje is op zijn beurt over de insert gelijmd.
Twee aanbeten kreeg ik binnen een half uur na start van het vissen, en wel tegelijkertijd. Terwijl ik de ‘op gevoel’ zwaarste vis drilde liet ik de andere karper zich moe zwemmen aan de hengel die in de steunen geklemd zat. Gelukkig had ik weer mijn grote net mee. Twee vissen moesten er tegelijkertijd in. Eerst ging de grote vis, een flinke spiegel, in het net en toen ik de andere hengel pakte zat de tweede vis daar ook nog aan. Nog een spiegel! Deze moest erbij, en dat slaagde! Met mijn weeg-sling viste ik vervolgens eerst de kleinste karper uit het net. 9.9 kilogram en 81 cm was deze.
De kleinste van de twee, 9,9 kg.
De andere vis was zelfs 88 cm en 13.4 kilogram. Met het zweet op mijn voorhoofd maakte ik fotootjes met de zelfontspanner. Wat een mazzel. Drie spiegels tijdens een SKP-weekend, en ook nog zulke mooie! Op dat moment fantaseerde ik nog over het applaus en respect dat mij ten deel zou vallen tijdens de prijsuitreiking…
13.4 kg, kent u hem nog? Klik hier voor een eerdere vangst!
Na alle hectiek heb ik nog iets meer dan een uurtje gevist en nog één aanbeet gehad die losschoot. Duidelijk van een klein wild visje. Het kon me niet eens zo veel schelen. De buit was binnen en veel eerder dan gepland ruimde ik op. Zo kon ik thuis nog even nagenieten.
Op de terugweg naar de auto kwam ik nog een mij bekende karpervisser tegen. Hij had dit keer een snoekbaarshengeltje in zijn hand, er moet toch vis gevangen worden. Natuurlijk wisselden we even ervaringen uit, gelijke zielen vinden elkaar altijd. Hij wist na mijn uitleg precies waar ik gevist had, hij vertelde dat hij daar al dertig jaar regelmatig viste en gaf me nog wat tips voor een volgende keer. Zo kan het ook.
Ik moet eerlijk zijn dat de viszin me nu even ontbreekt. Of deze snel weer terugkomt zal vanzelf duidelijk worden, want wordt er gevist dan komt er een update. Stoppen met bloggen zal ik zeker niet doen. Tot later!
Hier ook nog maar een gezegd dat ook volgens de Matching Community Ate geen enkele blaam treft. Hij handelde geheel te goeder trouw. Uiteraard hebben matchers een bijzondere positie, maar juist Ate is daar in al die jaren dat hij dat werk doet/heeft gedaan heel integer mee omgegaan. Wij zien het gedrag van deze kennelijk woedende karpervisser als ‘stekken claimen’ en dat is ongepast, zeker in zones waar best veel gevist wordt. Natuurlijk is het heel vervelend als je niet als enige op een stek blijkt te voeren maar dat kan altijd gebeuren, zeker op dat soort plekken.
Karpervissers in het bijzonder vertonen helaas vaak dit onredelijke en opgewonden gedrag. Er zijn inmiddels veel waardevolle krachten bij BVK en Matching Community juist op dit gedrag afgeknapt.
Ate, ik hoop dat je toch weer de zon in het water ziet schijnen. Weet ook dat heel wat karpervissers jou heel hoog hebben zitten! Enne gewoon mooie vangsten waarvan je er eentje zelfs al eerder hebt gevangen vele kilometers verderop! Vriendelijke groet van Joris
Bedankt Joris, en maak je geen zorgen hoor, ik blijf vissen en genieten, en natuurlijk mijn vissen melden. En ja, het blijft bijzonder om op zo’n groot water zo’n vis terug te zien. Hopelijk komt ie over een paar jaar nog eens langs!
Hoi Ate,
Lekker bezig mooie vissen en lekker blijven genieten van het karpervissen en de natuur, je hebt altijd types die hun gal willen spugen puur uit jaloezie. Ik ga na de hitte van afgelopen periode de randmeren en haar zijtakken onveilig maken.
Succes verder groet Remon
Bedankt Remon! Jaloers ben ik ook wel eens hoor! Bijvoorbeeld op sommige van jouw vangsten 🙂
Veel succes!!