Ik ken een stekje op het IJmeer, daar vang ik ‘s ochtends eigenlijk altijd wel een vis. ‘s Avonds is een heel ander verhaal, dan zijn de resultaten wat minder voorspelbaar. Afijn, voor gisteravond stond deze stek op de planning. Lees verder voor het verhaal.
Soms overspeel ik mijn hand, er kan altijd meer bij. De tuin had wat aandacht nodig, een paar kastplanken moest nog worden geschilderd, een serie karpers moest gematcht worden, een visverslag geschreven en ook bij het huishoudelijk werk is wat support nodig. Een dag is al snel te kort. Zo kwam het dat ik gisteravond pas om 21.15 uur de aasjes op mijn derde visstek liet zakken. Een stek waar ik ‘s ochtends vroeg meestal wel succesvol ben, maar waar ‘s avonds de resultaten wisselend zijn. En ik had geen tijd gevonden om nieuwe onderlijntjes te knopen.
Ik vis hier met mijn 25 mm boilies en dan heb ik iets grotere haken en wat langere hairs nodig dan wanneer ik met de kleinere 16 mm boilies vis. Nu zat de boilie me eigenlijk iets te dicht op de haak en was het haakje me net te klein in verhouding met het aas. Maar vooruit, het moest maar. Ik hoopte op 1 kans, en die kwam. Maar het liep op niets uit. Na drie kwartier vissen wat piepjes. Een seconde of twee duurde het, en toen niks meer. Het blijft speculeren maar hier mijn uitleg:
Een grote karper (het zijn altijd de grote die ik mis) komt relaxt van onder een boot aangezwommen. Hij heeft al enkele dagen genoten van de grote pittige rode balletjes die hier op de bodem liggen en ook vanavond lagen er weer van die heerlijk geurende balletjes te wachten op hem. Ja daar lag er weer één. Met een smak zoog de vis het balletje in zijn bek. Het haakje aan het iets te korte hairtje volgde. De vis had het spul in zijn bek en richtte zich op om naar het volgende rode smaakvolle stukje te zwemmen. Het haakje gleed onder invloed van het lood dat gefixeerd op de bodem lag weer naar buiten, pakte in de schaduw van de grote boilie een schilfertje huid en de vis schrok. Wild schudde hij met zijn kop om het haakje kwijt te raken. De grote boilie onder het kleine haakje zwiepte heen en weer. Dat was te veel voor het kleine haakje. Het puntje schoot los en het kleine haakje loste. De vis besloot de boilies te laten liggen. Vandaag maar even niet.
Gisteren dus geen vangst. Wel interesse van een grote vis. Zo’n lijn begint niet uit zichzelf te schudden.
Voor vanavond staat stek vier op de planning. Op de Vecht. Twee keer eerder viste ik hier en beide keren ving ik karper. Vanavond zal ik iets langer zitten, 3 a 4 uurtjes. Ik ben benieuwd. Ik heb drie keer flink gevoerd dus daar kan het niet aan liggen. Morgen kunt u hier lezen of ik succesvol was. Ik spreek u dan weer! Tot morgen!