Hoi! Voordat het karpergeweld weer losbarst is er eerst nog een keer met de kano op snoek gevist. Zaterdagmiddag ben ik weer even met de kano de Vecht op gegaan. Erg ver ben ik niet gekomen. In Weesp heb ik hier en daar wat gepield met de shads onder de kano. 

Het weer was super aangenaam, weinig wind, wel wat zon en een graadje of 18. Ik viste wederom met een hengeltje links en 1 rechts. Aan beide een shad aan een loodkop van zo’n 14 gram recht onder de hengel. Ik had dit keer de hengels iets meer in de lengte over de boot liggen. Zo vis ik wat minder breed, maar ook heb ik wat meer afstand tussen de shads en de peddel. Hieronder een foto van hoe de hengels liggen.

met de kano op snoek

Als ik rustig peddel wapperen de staartjes van de shad al wild heen en weer. Ik heb een opname gemaakt van hoe dit er uit ziet.

Het duurde nog geen vijf minuten voordat de eerste snoek mijn rubber aanviel. Een prachtige vis van rond de 75 centimeter had het ding stevig tussen de kaken en het haakje in het scharnier van de bek. Zonder de vis uit het water te halen kon ik deze onthaken. De vis bleef mooi rustig in het net liggen en poseerde even voor een plaatje.

Toen ik het net weghaalde schoof de vis rustig weer de diepte in.

Na dit snelle succes verwachtte ik natuurlijk iedere vijf minuten een aanbeet maar dat viel vies tegen. Van de kom van Weesp via het haventje van watersportvereniging de Zeemeermin peddelde ik richting overkant waar het nieuwe clubhuis van de Algemene Weesper Hengelaars Bond staat. Een tochtje dat al met al toch een uurtje kostte. Onderwijl hingen de shads onder water verleidelijk met hun billen te schudden maar er was geen vis geïnteresseerd.

het nieuwe clubhuis van de AWHB

Pas toen ik in het haventje van de AWHB aankwam volgde letterlijk recht voor de deur van het nieuwe clubhuis opnieuw een aanbeet. Een snoekje van zo’n 65 centimeter had besloten hetzelfde rubberen visje verder te slopen. De vis had de shad tussen de tanden en tijdens de dril zag ik al dat de haak nergens vast zat. Desondanks kreeg ik de vis in het net. Pas daar schoot de shad uiteindelijk los. Gelukkig kon de vis toen al geen kant meer op. Ook deze vis mocht even poseren. Man-vis foto’s zijn lastig uit de kano vandaar dat ik me beperk tot pasfoto’s van de vandaal.

Een derde aanbeet volgde veel later en een heel stuk verderop. Helaas schoot deze vis al binnen een seconde los. Natuurlijk voelde deze aanbeet aan als een aanval van een flinke vis. Het zijn altijd de joekels die je niet vangt. De locatie sla ik echter op op mijn interne harde schijf. Later in het jaar is dit een potentiële stek om ook eens met een paar flinke dode voorns te bestoken.

gewoon een sfeerbeeld vanuit de kano

Na ruim 3 uurtjes peddelen waren de wangen rood van de zon, de rug stram van het zitten en de viszin weer bevredigd. 

Komende week staat voor woensdag vissen met mijn vader in Friesland op de planning, en in het weekend erna wordt er weer gekarperd. Er komen dus nog wat updates aan in de komende week.

Tot snel weer!