Nu en dan maak ik tijd om enkele uren te gaan vissen. Sinds mijn laatste visavontuur heb ik zo nog twee avondjes gevist. En ook weer de nodige vissen gevangen. Spring maar achterop en fiets een stukje met me mee.
Verslag 1: donderdag 14 oktober.
Allereerst vorige week donderdag. Een nieuwe lading boilies kreeg ik wederom tegen een spotprijs geleverd en dus wordt het tijd wat restantjes op te maken. Aldus voerde ik vijf dagen op rij op de discostek. Nu het kouder is, eerder donker wordt en het regelmatig regent heeft de jeugd er niet zo veel zin in, en dat biedt mij perspectief. Elke dag ging er een paar kilo boilies in bestaande uit verschillende smaken en formaten. Allemaal left-overs van het afgelopen jaar.
Donderdagavond had ik er wel zin in. Al dat voeren, daar moest toch karper op afgekomen zijn? Van 19.00 tot ongeveer 23.00 uur heb ik gevist. Vanuit het bootje achter het riet. Twee boilies met 20 mm doorsnede onder de haak moesten aanbeten van brasems voorkomen.
Dat lukte niet helemaal. Een stuk of 5 van die enorme lappen brasem van ruim boven de 60 centimeter konden mijn aas toch niet weerstaan.
Aanbeten van karpers bleven helaas uit. Achteraf hoorde ik dat een avond eerder er ook al iemand op deze stek aan het vissen was. Jaren zie je er niemand maar dit jaar komen ze ineens overal vandaan om op mijn stekken te vissen. Jammer maar helaas. Gelukkig is er nog genoeg maagdelijk viswater waar nog wel het een en ander te vangen is. Ook in de herfst moet ik het elders zoeken blijkbaar. En dus doe ik dat.
Tegelijkertijd met de discostek ben ik namelijk ook nog eens gaan voeren op de steigerstek. Eerder in het jaar verspeelde ik hier wat vissen maar nu, met mijn voorslag en nieuwe vis-veilige systeem durf ik het weer aan. Ruim een week ging hier elke dag een paar flinke handen 27mm boilies te water. Hier ben ik bijna zeker van interesse van karpers.
Verslag 2: maandag 18 oktober
Gisteren, maandagavond dus, heb ik op deze steigerstek gevist. Ik kan hier alleen met de kano komen. Dat betekent dat ik eerst een eind moet fietsen met de kano op de kar achter de fiets, vervolgens de kano te water en een stuk peddelen, de boel installeren en dan het aas uitvaren naar de overkant. Tussen vertrek van huis en feitelijk vissen zit al snel anderhalf uur. Toen bij het installeren mijn fietssleutel uit de jaszak viel en ik deze tussen de steigerplanken door in het donkere water zag verdwijnen had ik even flink de pee in. Ik besloot echter dat de thuistocht een probleem voor later was en roeide de lijnen uit.
Twee kneiterharde aanbeten kreeg ik in de volgende uurtjes. Beide van een paar stevige schubkarpers die de 10 kg net niet haalden. Met rekloze lijn en de baitrunner dicht moet je de boel goed in de gaten houden. Zeker bij de tweede vis was de hengel al onderweg achter de fietssleutel aan. Gelukkig kon ik deze nog net grijpen en de karper aan zo’n 60 meter lijn laten uitrazen. Zonder noemenswaardige problemen kon ik de vissen landen, onthaken, fotograferen en retourneren. Om eerlijk te zijn hoopte ik met die grote boilies toch op iets grotere vissen en dan liefst van het spiegelkarpertype. Misschien de volgende keer?
Rond half 11 besloot ik op te ruimen. Na een kanotochtje ben ik met de grote rugzak op mijn rug aan de lange wandeling naar huis begonnen. Hier zit de meeste waarde in. Als militairen met 25 kg op hun rug de vierdaagse van Nijmegen kunnen lopen, kan ik met een rugzak van 20 kg wel thuis komen. En dat lukte. Een autorit later was ook de rest van het vismateriaal weer thuis. De fiets en kano regel ik morgen dan wel.
Update dinsdag 19 oktober:
Zojuist heb ik met een sterke magneet geprobeerd mijn fietssleutel weer op te vissen. Ik wist exact tussen welke planken door deze te water was gegaan en kon dus gericht magneetvissen. En warempel met succes! Een stuk of 6 pogingen had ik nodig en toen hing het kleinood aan de sterke magneet. Zowel fiets als kano zijn nu dus weer thuis. Al met al eind goed al goed!