Goedemorgen beste websitebezoekers. Voor u ligt wederom een nieuw verslag van een vispoging op het IJmeer. U kunt dit verslag natuurlijk lezen, maar als u louter geïnteresseerd bent in visvangsten dan kunt u zich de moeite besparen. Ik ben het helemaal kwijt. Het net werd wel nat maar dat lag uitsluitend aan de weersomstandigheden, het aas bleef onaangeroerd.
Goed u bent er nog, dan zal ik toch maar iets meer uitweiden over het waar, waarmee en hoe, en een fotootje of drie toevoegen. Allereerst over de voorbereiding. Na het raadplegen van een nautische kaart met waterdieptes besloot ik mijn IJmeerstek iets te verleggen, iets meer richting een volgens mij potentiële zwemroute. Ik besloot ook tijdens de eerste keer voeren het voer wat meer te spreiden zodat de kans op ontdekking wat groter was. De volgende twee keren voerde ik wat meer richting de twee stekken die ik wou gaan bevissen. De ene stek was aan eigen kant onderaan het talud waar de bodem 2 meter diepte bereikte, de andere aan de overkant van het baaitje op dezelfde wijze.
Ik voerde met de winterboilies, oranje-bruine knikkers die me nog geen karper hebben opgeleverd. Ik weiger onzeker te worden over deze balletjes, volgens mij mankeert er nog steeds niets aan.
de winterknikkers, nog steeds vertrouwen
Zaterdagochtend om half 10 was ik ter plekke. De weersvoorspellingen waren niet al te rooskleurig, de temperatuur had moeite boven nul uit te komen, winterse neerslag was verwacht en een straf windje stond op de kant. Spartaanse omstandigheden, maar oh wat zou een karper vangen nu mooi zijn. Zo’n enorme spiegel, ergens eind jaren 90 uitgezet door Joris Weitjens, die de afgelopen 20 jaar had besteed aan rondzwemmen, haken ontwijken en groeien. Helaas, het bleef bij dromen.
winterse neerslag op het materiaal
Terwijl de winterse neerslag mij en mijn omgeving wit kleurde verdween het gevoel in mijn lijf. Een roodborstje kwam meewarig even kijken wat voor rillende koukleum daar onder die hoop groene kleren verstopt zat. Toen ik de camera pakte ging het beestje er even voor zitten.
Na drie en een half uur, exact om 13.00 uur ruimde ik het spul weer op. Twintig minuten wandelen en een klein half uur fietsen later was ik weer thuis. Helaas weer geen vis, maar ik ben in ieder geval aan mezelf aan het bewijzen dat ik een doorzetter ben. Komende week gaat het vriezen en zit ik in het buitenland. Vissen zal lastig worden, maar ik heb wel wat andere plannen en ik zal daarover berichten. Geen reden om niet op deze site terug te komen dus.
Tot later!