Vandaag even iets heel anders. Ik wil iets aan u voorleggen. Ik heb een nieuwe onderlijn bedacht die ik de komende maanden bij mijn “Project Metersnoek” ga uittesten. Deze onderlijn voor het snoekvissen maakt gebruik van een enkele haak en elastiek bevestiging van de aasvis, maar is gebruiksvriendelijker dan eerdere versies. Vandaag de uitleg over deze onderlijn. Omdat ik in uw mening geïnteresseerd ben heb ik de mogelijkheid om te reageren op dit artikel aangezet.

Mijn aversie tegen dreggen is de meeste bezoekers ondertussen wel duidelijk. Ik wil de snoek gewoon zo weinig mogelijk beschadigen. Of gebruik van een enkele haak tot meer missers leidt waag ik te betwijfelen. Zeker bij grote snoeken die een bek hebben van het formaat schoenendoos gaat zelfs een flinke aasvis helemaal naar binnen. De bek van een snoek is niet gemaakt om uit te ontsnappen dus een enkele haak zal ook vlees pakken. Zeker als we deze inzetten zoals we ook met karpervissen doen. Dus met een aligner die zorgt dat de haak over de bekrand draait en vrijwel altijd daar haakt.

Goed, ik wil dus een onderlijn met enkele haak en een line aligner. Dan komt mijn tweede wens: ik wil de aasvis aan een elastiek onder de haak hangen. Ook als de snoek de prooi dan stevig tussen de kaken heeft kan de haak vrij bewegen en kan ik de snoek haken. Ik wil echter geen elastiek meer aan de haak binden. Dit is me te kwetsbaar en omslachtig. Een klein connectortje aan de haak moet het werk doen. De aasvissen kan ik dan thuis al prepareren met elastiek. Geen geknoop meer met koude vingers aan de waterkant, gewoon de connector aan het elastiek bevestigen en klaar is Kees. Aldus mijn lijstje met wensen. Online kon ik niets fatsoenlijks vinden op dit vlak dus ben ik zelf aan de tekentafel gaan zitten.

Ik ben begonnen met een connector zoeken die aan mijn eisen voldoet. Hieronder een afbeelding van wat ik heb uitgezocht. Deze connector heet “big eye snap”. Via een 8-knoop heb ik het dingetje met een lusje aan een fluorocarbon draad geknoopt.

Dit geheel heb ik weer met een knooploze knoop (knotless knot) op de karpermanier aan een haak gebonden. Als haak heb ik een karperhaak maatje 1 gebruikt. Voor karper erg groot, voor snoek waarschijnlijk voor veel mensen aan de kleine kant. Ik kan echter niet bedenken waarom het groter moet dus doe ik het zo. Hieronder het resultaat. De oplettende lezer zal zien dat ik de weerhaak iets plat geknepen heb. Helemaal zonder weerhaak wil ik liever niet. Snoeken halen gekke capriolen uit als ze gehaakt zijn en de kans op losschieters wordt me dan te groot. Een klein weerhaakje over dus.

De fluorocarbon lijn heb ik van buiten naar binnen door het haakoog gestoken en niet afgeknipt. Hierna heb ik de stalen onderlijn (7×7 strand) van de binnenkant, dus waar de haakpunt zit door het oog, om de haaksteel, en weer terug door het oog naar de binnenkant van de haak geleid. Hierdoor draait de haakpunt automatisch richting oog van de haak en dat is exact wat ik wil. Als dit over de rand van de bek getrokken wordt zal de haak altijd vlees pakken.

Een metalen buisje (sleeve) heb ik om het lange deel van de onderlijn geschoven. Het korte stukje metalen onderlijn en het korte stukje fluorcarbon onderlijn gaan dan in tegengestelde richting door de sleeve zodat de haak aan een lusje hangt. Door het korte stukje metalen onderlijn nog eens terug in de sleeve te steken en deze vervolgens dicht te knijpen ontstaat een sterke verbinding. Ook het fluorocarbon draadje zit nu vast. Het fluorocarbon uiteinde heb ik vervolgens afgeknipt en geschroeid zodat het netjes afgewerkt is. 

Aan de andere kant van de metalen onderlijn heb ik een wartel bevestigd door middel van een lus en een sleeve. Zowel aan de haak kant als aan de wartel kant heb ik de onderlijn afgewerkt met een stukje doorzichtig krimpkous. Hieronder het resultaat. 

Ik heb een paar zakjes met kleine elastiekjes gevonden in mijn viskist. Deze kunnen eenvoudig aan elkaar gelust worden en zo kan ik de lengte eenvoudig varieren.

Ik schat in dat drie elastiekjes samen lang genoeg zijn om door de staart van een sardine te halen. De uiteinden kunnen dan door elkaar en hier kan ik de haak aan hangen. Ik heb als voorbeeld van deze constructie een klosje garen aan de haak gehangen.

Een klein uurtje priegelen en proberen leverde een handvol onderlijnen op. Vanaf komend weekend ga ik met beide hengels vissen met deze onderlijn constructie. Op (digitaal) papier kan het er allemaal nog zo goed uit zien, als het niet werkt kan het hele idee meteen weer de prullenbak in. En mocht het wel werken, wie weet ga ik dan wel verder experimenteren met een zelfhaak systeem…

Zoals eerder gezegd, ik stel uw mening en feedback op prijs. Dat kan via een privé bericht (druk hier) maar ook via een reactie hieronder. Uiteraard zal ik u op de hoogte houden van ervaringen met deze onderlijn.