Even een kort verslagje en vooral wat reflectie. Nadat ik vrijdagavond op een roze wolk terecht kwam besloot ik zondagochtend even snel wat te oogsten. Lekker gemakkelijk in de poldersloot een paar karpers van rond de 20 pond vangen en weer naar huis. Dat dit de foute instelling is hoef ik niemand te vertellen. Gelukkig kreeg ik de kous op de kop. Laat me u vertellen wat er gebeurde.
Vrijdagavond had ik gevoerd, ruim een kilo boilies verspreid over het stuk sloot waar ik eerder deze week op woensdag diverse karpers zag rond zwemmen. Dit kon niet mis gaan, appeltje-eitje…
Zondagochtend met het fietsje naar de stek. Dit polderstelsel bevat minimaal 5 kilometer aan sloten, plus nog wat plasjes en zo. Hier en daar een bruggetje, en een gezond bestand aan karpers. Terwijl ik 1 hengel naar links gooide richting zo’n brug 20 meter verderop en de ander naar rechts richting overkant genoot ik van het zonnetje op mijn gezicht en het dierenleven om me heen.
Ik zat me na ongeveer een uurtje op deze stek eigenlijk al te verbazen over het feit dat ik nog geen beet had, toen bij een rijtje struiken achter me een brommertje tot stilstand kwam. Een enigszins corpulent heerschap gekleed in laag hangende trainingsbroek en oversized shirt stapte af, rommelde wat en waggelde toen met een handvol hengels naar het bruggetje waar mijn aas onder lag. Op dit bruggetje werd de bedoeling al snel duidelijk. Leunend over de reling hing zijn bolle toet recht boven mijn aas. Twee hengeltjes werden vervolgens beaasd en over mijn lijn ingegooid, terwijl hij zijn plek tegen de leuning weer in nam. Mijn roze wolk veranderde even in een donderwolk, stoom kwam uit mijn oren. Kilometers sloot en deze knakker moest beslist hier vissen…
Het kostte me een paar minuten om alles op een rijtje te zetten en af te koelen. Ik hou niet van stekken claimen, maar in dit geval had ik toch wel recht van spreken? Toch besloot ik na de afkoelperiode wijselijk dat dit ook mijn eigen schuld is. Ik stoot steeds weer mijn hoofd tegen diezelfde steen.
Ik moet weg van de geplaveide paden en gemakkelijke wateren. Weg van het mooie weer en de comfortabele tijden. Weg dus ook van deze stek. Ik heb mijn spullen opgeruimd en ben plannen gaan maken voor nieuwe avonturen. Ik vlieg een stukje verder en begin een nieuw project. Het Amsterdam Rijnkanaal krijgt de komende periode de focus. Ik ga me daar in vastbijten en hou u op de hoogte!
Tot later