Een bespiegeling is een vertelling over een sportvis gerelateerd onderwerp. Vaak zit hier een mening of gedachte achter die ik graag wil delen. Soms is het ook gewoon oppervlakkig geneuzel. Bij bespiegelingen zijn reacties mogelijk. Hieronder de negende, over koopgedrag.
Een aantal jaren ben ik voorzitter geweest van een in de landelijke subtop spelende sportvereniging in Amsterdam. Eén van de grootste verbazingen destijds was het “koopgedrag” van sommige leden. Deze club-, soms zelfs teamgenoten leken te denken dat een vereniging een winkel is. Ze betaalden hun contributie en gingen vervolgens achterover hangen en leken het normaal te vinden dat anderen van alles voor hen regelden. Ze kwamen alleen maar halen. Dit waren labbekakken ten top. Niet toevallig waren dit vaak dezelfde types die steevast op huis aan gingen als het hun beurt was een rondje te halen.
In de sportvisserij is het koopgedrag van leden nog explicieter aanwezig. De meeste mensen, meestal mannen, zijn uitsluitend lid van een hengelsportvereniging vanwege de visvergunning die je dan krijgt. Het vaak seniore bestuur pacht wat viswater, regelt een paar viswedstrijden en dat is het. Er zijn geen bardiensten, er hoeven geen trainingen te worden gegeven en een clubblad bestaat meestal niet eens. Op de ALV gaat het uitsluitend over de jaarafrekening en dat is alles. Tenminste als het ambitie niveau niet al te hoog ligt.
Maar, verrassing, een vereniging, of het nu om voetbal, hengelen of voor mijn part klaverjassen draait, is een samenraapsel van mensen met een gemeenschappelijke interesse en wordt gerund door deze zelfde groep mensen. Word je lid dan koop je ook een verplichting. Je dient je steentje bij te dragen. Of je dit nu doet door het clubgebouw mee schoon te houden, bardiensten te draaien of een pupillenteam te coachen, je hoort iets te doen. Een clubblad moet vol, een toernooi georganiseerd, materiaal aangeschaft en wedstrijden gefloten. En je haalt op tijd je rondje.
Wij karpervissers zijn een speciaal slag volk, mannen met karakter. Zonder inzet en discipline vang je niet structureel mooie vissen. Er is geen enkele groep vissers die zijn visserij zo serieus benadert als wij. Als we ambitie hebben moeten de handen uit de mouwen. Als we grote vissen willen vangen kost dit investeren in aas en voeren, uren maken aan de waterkant, voor soms zelfs 1000-en euro’s aan materiaal. Geen moeite is ons te veel. Als er een groep vissers is die op een voetstuk hoort te staan dan zijn wij het wel. En laten we wel wezen, feitelijk staan we daar al.
Maar, en hier wringt de schoen, we doen en houden het liefst alles voor onszelf. Onze trofeeën, de foto’s, delen we uitsluitend met de (karper)wereld om ons heen. Die geven ons aanzien binnen een selecte groep, maar verder delen we niets. En dat is kortzichtig.
In Weesp wordt slechts door een erg gewaardeerde handvol mensen spiegelkarpers gemeld. Regelmatig zie ik “vreemde” tentjes staan, maar ik krijg geen enkele melding van deze vissers. Shame on you! Ik weet ook dat mijn blog wordt gelezen door collega vissers die er hun voordeel mee hopen te doen. Dat mag, maar deel verdorie je vissen eens. En dan niet alleen met je vriendenkring maar deel ze ook met je SKP-coördinator. Stap over die drempel heen en stuur die linkerflanken op. Desnoods zonder locatie informatie. Dat is toch wel het minimale dat je voor je vereniging kunt doen.
Zonder meldingen is er geen SKP project en zonder project is het over een aantal jaren afgelopen met mooie vissen. Help de paar mensen die zich inzetten voor een goed karperbeheer in jouw viswater. Help de paar individuen die zich hardmaken voor onderhoudsuitzettingen en stuur je foto’s in. Dan gaan wij ons op onze beurt inzetten voor regelmatig een nieuwe lichting karpers in ons viswater. Cheers!
Spiegelkarpers melden kan via het BVK emailadres: spiegelkarpermelden@outlook.com
Vorige bericht Volgende bericht