Hoi! Terwijl een nieuw visavontuur met vismaat Mike in de steigers wordt gezet kon ik het gisteravond niet laten. Even anderhalf uur naar de waterkant. Ik heb een stek die ik continue onderhoud voor avonden zoals deze. De tafel is hier altijd gedekt en nu en dan schuif ik even aan. Wie weet zit het me weer mee.
Bij aankomst op de stek trof ik een oudere heer die ook op karpers viste. Hij had er net één verspeeld. Deze heer vist hier wel vaker, en hij had natuurlijk geen idee van mijn voeractiviteiten. Sommige stekken kun je claimen, maar daar is hier geen sprake van. “Ze zitten er hoor”, zei hij. Een niet onlogische conclusie als zo’n vis net je lijn gebroken heeft. Wel jammer van de verspeelde vis. Laat mij hem dan vangen!
Ik installeerde me een eindje verderop. Ik vis hier vlakbij, met een hengel tegen de kant en de andere een meter of vier recht naar voren. Daar heeft niemand last van. Vismaat Mike kwam even buurten en strooide een handvol gelukbrengend boiliekruim rond het aas van mijn rechter hengel. Soms moet je het geluk een handje helpen.
Na mijn snelle successen van de laatste keer vissen duurde het nu verrekte lang. Zeker een half uur gebeurde er niets. En toen gebeurde het! Mijn rechter hengel, die waar Mike zijn voodoo activiteiten op had uitgeoefend, kwam tot leven. De haperende aanbeet en weifelende actie van de beetrunner deden me vermoeden met een klein karpertje van doen te hebben, of misschien een winde? Terwijl ik de hengel krom trok bleek het na een paar minuten toch om een klein spiegeltje te gaan. En naarmate de dril langer duurde werd de vis groter. Ik dril voorzichtig want mijn lijn heeft geen rek, en het duurde zeker een minuut of 8 voordat de vis in het net zat. Ondertussen had ik mijn inschattingen al diverse keren bijgesteld. Exact 75 cm bij een gewicht van 9.9 kg was het uiteindelijke verdict. De dril duurde net te kort, ik kon er net geen 20 pond van maken.
De gedrongen vis had een hoge rug en dikke buik. Op de foto in de header is het buffel-model goed te zien. Een prachtig mooie vis die de 90 minuten investering de moeite meer dan waard maakte!
Een tweede rochelende aanbeet een minuut of 10 later schoot meteen weer los. Ik houd het erop dat dit een brasem was. Volgens Mike had ik zojuist een veertigponder gemist.
De volgende ochtend (zojuist dus) heb ik de spiegelkarper weten te matchen. Een in 2012 in de Naarden-vesting uitgezette karper van het type Freedomlake had de oversteek gemaakt vanuit de Naarder boezem naar buiten. De plankfoto ziet u hieronder. Ik heb de staartschubben van de vangst er even bij geplakt zodat de gelijkenis eenvoudiger is te zien.
De komende dagen staan qua vissen in het teken van stekvoorbereiding. Donderdagavond gaat als het goed is het volgende visfestijn plaatsvinden. Tot dan!