Al weer een update! Jazeker, er is te veel te melden om slechts één keer per week wat te plaatsen. Gisteren heb ik op snoek gevist, en gevangen. En wat voor een vangst! Ik ben er nog van onder de indruk, lees snel verder voor het verhaal!

De snoeken die ik de afgelopen weken gevangen heb zijn weliswaar erg mooi, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat dit niet de vissen zijn waarvan ik ‘s nachts badend in het zweet wakker word. Ik wil wel graag wat meer… en vooral ook groter! Aldus ben ik gaan nadenken en heb ook weer het wereldwijde web geraadpleegd. De belangrijkste conclusies: groot aas voor grote snoek en grote snoek op groot water.

Grote pluggen kun je niet vissen met een 7 grams spinhengeltje. Een marktplaats zoektocht leverde me een prachtige handgebouwde medium/heavy plughengel op voor een paar tientjes. Een karpermolen en wat gevlochten lijn had ik nog wel en met de grootste pluggen uit mijn verzameling ging ik gisteren op pad.

De plaats delict was dit keer een riviertje vlakbij Abcoude. Deze is wat breder dan de kanaaltjes waar ik tot nog toe gevist heb en vanaf de kant goed bereikbaar. Het zou me niets verbazen als hier flinke snoeken rondzwemmen.

Riviertje bij Abcoude

Vissen met de nieuwe hengel en grote pluggen moest wel even wennen.  ‘t Was puzzelen hoe snel de verschillende pluggen gevist moesten worden en hoe ze op de juiste diepte te houden maar uiteindelijk had ik de slag te pakken. 

De wapenfeiten: 

Kort na het begin achtervolgde een klein snoekje de enorme plug maar het visje beet niet toe. ‘t Beestje was dan ook nauwelijks groter dan het plastic geval.

Een half uur later en een kleine 500 meter verderop zag ik ineens een enorme kolk in het water. Dit was echter wel op een stuk dat ik al bevist had. Ik bestookte de plek nog een tijdje met verschillende pluggen maar kon niets verleiden tot bijten. 

Een grote zilverkleurige plug hangt nu als versiering in een grote els. Het enthousiaste inwerpen ging prima en de plug landde exact waar ik hem wou hebben, maar een windvlaag blies de nog dalende gevlochten lijn over een tak en ik kon dit met geen mogelijkheid meer loskrijgen. Uiteindelijk brak de lijn.

Na ruim twee uur vissen besloot ik het voor gezien te houden. Ik had niets gevangen maar was geenszins teleurgesteld.  Het is altijd heerlijk aan het water en als het gemakkelijk was was er ook niets aan.

Ik moest een kleine twee kilometer terugwandelen langs het water. Onderwijl had ik toch nog een plug aangebonden waar ik vertrouwen in had. Een geel ding met stipjes dat er oud uit zag en ik ooit eens als deel van een collectie op de kop had getikt. Redelijk snel gevist waggelde dit ding prachtig door het water en was goed te voelen op de top van de hengel.

Gouden plug met stipjes

Een paar stekken kregen nog even wat aandacht. Waaronder, u raadt het al, de plek waar ik anderhalf uur eerder de enorme kolk zag.

En toen….

…, toen gebeurde het. In het heldere water kon ik de plug goed volgen. Onder water waggelde het goudkleurige ding langs een waterlelieblad toen onder dat blad ineens een grote vlek verscheen.  Het lelieblad kantelde, een enorme kolk ontstond en mijn hengel schoot in een curve, Een seconde later was ik in een zwaar gevecht verwikkeld met een monstersnoek, een grootmoeder snoek die mijn oude goudkleurige plug met moordlustige intenties had vastgegrepen.

Het lelieveld werd met krachtige staartslagen mishandeld, de hengel kraakte in zijn voegen en een arme visser op de kant stond stijf van de zenuwen. Meerdere keren schoot de vis er vandoor en gaf de slip meters lijn. Waterleliebladeren werden gesnoeid door de gevlochten lijn, de sloot werd op de kop gezet. Gelukkig, na enkele minuten spannende dril werd de snoek zichtbaar moe, de uitvallen korter en even later kon het net te water. 

Voorzichtig schepte ik de vis. De plug die buiten de bek van de vis bungelde wou ik niet in de mazen van het net hebben. Alles ging goed. De snoek lag in het net op het vochtige gras. De plug lag netjes naast de vis. Ik kon met de onthaaktang de haak eenvoudig uit het randje van de lip plukken. 

Onhandig als ik ben haakte ik meteen na het onthaken van de snoek het net. En dat was dom. De snoek lag nog in het net op de kant en ik wou ten allen tijde voorkomen dat de vis beschadigd werd door de rondslingerende plug die nu naast de vis muurvast zat. Snel pakte ik het meetlint en tot mijn verbazing was de snoek in het krappe net ruim een meter. Mijn eerste metersnoek!!

Zonder onthaakmat, zonder ervaring met kieuwgreep, met de snoek nog in het net en daaraan de plug was ik een tel in dubio. Om de snoek exact te meten en een foto te maken moest hij het net uit. Maar zonder goede ondergrond en met die plug naast de vis was me dit te link. Toen de vis begon te  spartelen kon ik hem bij de haken weghouden en besloot tot wat het beste was. Ik gaf de vis een zetje en deze schoot de sloot weer in. Helaas geen foto en geen exacte lengte dus. Gelukkig wel een snoek die zonder verwondingen weer rond zwemt.

Nog een kwartier heb ik daar op de kant gezeten, diep onder de indruk van deze enorme vis. Ondertussen kon ik mooi de haken uit het net peuteren en mijn vriendin telefonisch op de hoogte stellen van het succes van deze expeditie.

Goede voornemens

Ik heb me ondertussen verdiept in de kieuwgreep zodat ik een snoek een volgende keer zonder net uit het water kan tillen. Ik zal volgende keren ook een onthaakmat meenemen zodat ik een veilig kiekje kan maken. Mijn gebrek aan ervaring met (grote) snoeken heeft een mooie fotoreportage gekost. Ik beloof plechtig dat ik mijn stinkende best zal doen meer van dit soort vissen te vangen en een volgende keer wel een mooi plaatje voor u hier te plaatsen.

Tot zover dit verslag. Hou de website in de gaten, er zal deze week vaker geupdate gaan worden.

PS voor wie geen ervaring met monstersnoeken heeft en wil weten wat er in Nederland rondzwemt aan gigantische vissen hier een link naar een website met foto’s van dit soort vissen.