Als de vissen op je aas zitten moet je erbij zijn. Aldus toog ik gisteravond voor een paar uurtjes vissen naar de waterkant. Het inleggen liep wat vertraging op doordat ik vond dat ik een rondscharrelende Amerikaan in mijn beste Engels alles moest vertellen over spiegelkarpermatching. Why don’t you just tag them… 20 years old, really? Ah, like a fingerprint… Uiteindelijk liet ik hem mijn blog zien en toen begreep hij het. Natuurlijk is alles daar groter, maar mooiere spiegels hebben ze aan de overkant van de grote plas echt niet.
Afijn, half 9 lagen uiteindelijk beide hengels in. Vismaat Mike, die me telefonisch succes wenste maar wel voor gek verklaarde aangezien het de hele avond zou regenen en onweren, ving niks. Ik wel. Toen ik volledig natgeregend om half 11 beide hengels indraaide stonk mijn net naar karper en kon ik weer een visje toevoegen aan mijn erelijst van dit seizoen. Open-water karper nummer vier van deze maand kan bijgeschreven worden. Weliswaar geen monster maar oh wat voelt het weer fijn. En natuurlijk gevangen aan mijn “Oranje Boilie”.
De lengte was 74 centimeter, het gewicht schat ik op zo’n 7 kilogram.
Oh en dat gevederde mormel in de header kwam ik onderweg naar mijn voerplekjes eerder deze week tegen. Een fotootje was snel gemaakt.
Tot later!