Zeventien brasems in drie uren op de Vecht. Dat was anderhalve week geleden. Tijd voor een andere aanpak. Grotere boilies moesten een verschil gaan maken. Te groot voor brasems. Of mijn nieuwe aanpak werkte kunt u in dit blog lezen.
Elke dag voer ik op de brasemstek. Een pondje per dag, dat is ongeveer 5 à 6 handen boilies. Twee handen 20mm boilies en drie handen 28mm. Hoe dat eruit ziet kunt u in het volgende plaatje zien.
Afgelopen dinsdag rond 20.00 uur legde ik de boot tegen het riet. Meer dan een week had ik nu aangepast gevoerd. Eens kijken of er een mooie vis op me lag te wachten.
Waar ik de vorige keer al voordat de tweede hengel in lag aan de eerste een brasem had hangen duurde het nu een klein uurtje voordat de eerste aanbeet kwam. De harde aanbeet en spinnende baitrunner lieten er geen twijfel over bestaan. Karper!
De vis zeilde als een malloot aan de uitstaande lijn om me heen. Wel aan het oppervlak en dat weet je het wel. Niet al te veel massa. Al snel kreeg ik de vis dichterbij. Vlakbij de boot deed de vis nog even moeilijk. De karper dook onder de buitenboordmotor door, vervolgens onder de boot door en daarna in het riet waar de boot tegenaan lag. Zodra de vis onder de boot dook haalde ik de druk van de lijn. Een snaarstrak gespannen lijn tegen de gebutste onderkant van het oude motortje zou geheid tot een lijnbreuk leiden. Even hoopte ik dat de vis terug zou zwemmen maar toen dat niet gebeurde legde ik de hengel neer en besloot maar eens aan de andere kant van de boot te kijken. Een boze schubkarper keek terug. De vis had zich in het riet vast gezwommen. Snel het net eronder. Binnen!
Geen brasems, wel een karper, dit ging lekker! De schubkarper was 73 centimeter lang.
Een uurtje later ineens de volgende aanbeet. Ik vermoedde een brasem. De waker tikte even naar boven, zakte weer en deed vervolgens niets. Ik pakte toch maar de hengel en draaide in. Ineens werd de hengel naar beneden getrokken. Warempel, toch karper! Een snelle schubkarper was op me afgeschoten, vandaar de rare aanbeet. Dit keer wist ik te voorkomen dat de vis onder de boot schoot. Even later lag ook deze vis in het net.
Na een handvol keren zonder succes nu in vrij korte tijd met de nieuwe aanpak twee mooie karpers van de Vecht. Of ik de puzzel definitief heb opgelost durf ik nog niet te concluderen. Maar ik houd voorlopig vast aan de nieuwe aanpak. Bij vertrek, na twee en een half uur vissen, strooide ik weer een pond grote boilies. Over een week of zo maar weer eens proberen. Tot later!