Het roer gaat om. Na twee maanden investeren en ondanks een paar pareltjes van vissen kan ik niet anders zeggen dan dat de resultaten op dit moment vies tegenvallen. Gisteren heb ik weer ruim 6 uren voor niks zitten wachten op een karperaanbeet. De emmer is vol. De drie windes die in de eerste vijf minuten mijn aasjes pakten deden daar niets aan af. Het is tijd de vis-aanpak te herzien.

Eerst even kort over gisteren. Drie dagen eerder zag ik, na 4 dagen voeren, meer dan tien karpers op mijn stek. Zeker één daarvan was van de walrusklasse. De afgelopen dagen heb ik op deze stek gewoon doorgevoerd. Desondanks was gisteren, behalve de voornoemde drie windes en die ene vermaledijde meerkoet, geen beest geïnteresseerd in mijn aas. Ik heb me prima vermaakt, dat wel, maar ik wil ook wat resultaat zien van mijn investeringen. Het wezeltje dat bijna even op schoot kwam zitten en de vier jonge jongens die na wat aanwijzingen van mij even verderop hun grootste snoek ooit vingen waren leuke bijzaak.

betere tijden (de auteur met een 19 ponds spiegel in 1992).

Deze week zal ik nog een keer mijn best doen een vis te haken, dit keer op de Vecht. De plek waar ik afgelopen week een oude bekende ving krijgt nog steeds dagelijks wat voer en wie weet valt er nog wat te halen.

Daarna ga ik een weekje de batterij opladen in Griekenland, even een weekje vakantie dus. In Griekenland ga ik tijdens het relaxen mijn vis-aanpak grondig tegen het licht houden. Aangezien ik weet dat de stekken goed zijn en de rigjes prima werken zal ik met name mijn voeractiviteiten en boilierecepten grondig gaan evalueren. Daarnaast zal ik gaan kijken op welke manier ik bij het karpervissen gebruik kan gaan maken van de kano. Dichter bij de vissen dan met de kano kun je, zonder nat te worden, tenslotte niet komen. 

Nu hou ik het even hierbij. Later in de week dus nog een visverslagje en daarna ben ik er even tussenuit. Tot later!