De afgelopen week zat ik voor mijn werk een aantal dagen in Zwitserland. Toen ik terugkwam werd er geschaatst op de sloten rond mijn huis. Vissen zat er dus even niet in. Wat wel doorging waren de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen. Ik heb reuzen ambities en kan het me niet veroorloven stil te zitten.

Allereerst het volgende. Ik woon in de randstad. Daarin ben ik niet uniek, in tegendeel, er wonen hier heel veel mensen. Als ik vis zit ik liefst alleen, dus moet ik naar stekken waar anderen niet kunnen komen. Afgelopen jaar kocht ik al een kano voor dit doel en ik heb de Vecht rondom Weesp al verkend.

De kano eerder dit jaar

Mijn echte doel met die kano was echter het IJmeer. Ik wil daar achter rietkragen kunnen zitten, de hengels op steunen in het water, een waadbroek aan. Vissen op stekken waar je je alleen op de wereld waant. Varen op ondiep water waar verder niemand komt. Om met die kano bij het IJmeer te komen moest er transport mogelijkheid voor de kano komen. En die is er nu. Gisteren kocht ik een kar voor achter de fiets waarop ik de kano kan meenemen naar bijvoorbeeld het IJmeer. In mijn dromen zit ik straks op de prachtigste plekken en vang daar de mooiste karpers. Ik ben weer een stapje dichter bij mijn droomvissen.

Iets anders wat ik afgelopen week gedaan heb is dobbers maken. Voor mijn lichte poldervisserij wou ik schachten van veren gaan gebruiken. De dode zwanen die ik de afgelopen weken gezien heb langs de oude zeedijk werden postuum veerdonor. 

Restanten van een zwaan

Ik verzamelde een hand vol veren.

handvol zwanenveren

Hiervan heb ik de vlaggen afgesneden en de schachten glad geschuurd.

de schachten voor het schuren

Oude haken die ik niet meer gebruik heb ik afgeknipt met een combinatietang en de oogjes heb ik met secondelijm in de schachten gelijmd.

haken afgeknipt

Door ze aan een draadje op de kop op te hangen kan ik de uiteindes een kleurtje geven. Nagellak van mijn vriendin werd in dit geval misbruikt voor dit doel.

de uiteindes kleuren

Een paar minuten later zijn de veren al klaar. Supergoedkoop, erg licht en ze zijn perfect voor het ultralichte penvissen. Meer dan 20 jaar geleden viste ik hier al mee. Misschien dat ik dat binnenkort weer eens ga doen.

De pennen zijn af

De komende week blijft het weer zoals het was, ‘s nachts flinke vorst en overdag wat dooi. Of er gevist kan worden is dus maar de vraag. Gelukkig is er nog genoeg te doen. Zo moet ik nog met kunstaas aan het knutselen. En kan de boilievoorraad ook wel wat aangevuld worden. En ik ben bezig met een analyse van wetenschappelijke literatuur op karper(vis)gebied. Maar daarover zal ik later deze week iets meer vertellen.

Tot dan!