Hoi! Sinds de laatste keer karpervissen in april heb ik, eigenwijs als ik ben, gewoon doorgevoerd op twee visstekken. Op dit moment plan ik mijn visavonturen steeds last minute. Door dagelijks te blijven voeren heb ik altijd een stek voor handen om eens een poging te wagen. Misschien kan ik efficiënter met mijn boilies omgaan, maar ik heb die industriële boiliemachine niet voor niets. Dat de vissen door mijn voedzame boilies lekker groeien is ook mooi meegenomen. Geen dank.

Afgelopen woensdagavond 17 april was de eerste vispoging. Van half 8 tot half 11 heb ik aan de waterkant gezeten. Van een andere visser begreep ik dat hij op deze stek eerder in de week een karper had verspeeld. Bij mij bleven ondanks het voeren de wakers stil hangen.

Je hoeft geen Erwin Kroll te heten om te begrijpen dat er de afgelopen week wel het één en ander veranderd is wat betreft het weer. Na een aantal koude dagen werd het eerst weer iets warmer en is gisteren de temperatuur ineens omhoog geknald. Dat heeft ook onder water invloed. Ik heb even de watertemperatuur van het IJmeer van de laatste maand erbij gepakt en hier is duidelijk zichtbaar dat de winter officieel voorbij is.

Mijn visdagen in April; 7, 15, 17 en 21

Van snoek-, kano- en karpervisser Pieter begreep ik dat hij gisteren in de polder een drietal mooie vissen wist te haken. Op de ouderwetse manier, met een dobbertje. Pieter beheerst alle technieken. De foto’s logen er niet om en dus was ik vanochtend vol goede moed toen om kwart voor 4 de wekker afliep. En knuffel en een kus later stond ik naast het bed. Een klein uurtje later lagen beide hengels te water. Officieel een uurtje eerder dan legaal is maar er zijn niet veel boa’s actief op dit tijdstip.

Nog geen 20 minuten later zag ik ineens de lijn van mijn linker hengel slap vallen. Dit kan maar 1 ding betekenen. Een vis heeft de boel op sleeptouw genomen en is op me af gezwommen. In het donker greep ik de hengel en trok deze krom. Aan de andere kant van de lijn trok een vis terug. In het donker bleef het lang onduidelijk wat er aan de andere kant van de lijn zat. Ja, een karper, dat had ik wel door. Eerst dacht ik aan een kaal spiegeltje, vervolgens aan een typische ijsselmeer schub maar uiteindelijk bleek ik het twee keer mis te hebben. Eenmaal in het net keek een rijenkarper me boos aan.

Ondanks dat de vis van mijn boilies snoepte en aan de lijn flink weerstand bood was deze niet gezond. Een grote zweer tussen zijn borstvinnen zag er niet al te best uit. Hopelijk neemt de weerstand in het warmere water weer wat toe en herstelt de vis van de beschadiging. Even de statistieken: 74 centimeter en 7,1kg. Typische getallen die bij een ijsselmeer karper horen.

Het is na een uur dat ik besluit mijn rechter hengel ook maar eens te controleren. Ervaring leert me dat de meeste vissen toch van de rechter kant horen te komen. Het blijkt dat de controle niet voor niets is. Een mosseltje heeft zich om de haak gesloten en voorkomt dat een vis de boel kan opzuigen.

Als een mossel in je haak bijt kun je karperaanbeten vergeten

Om half 7 komt Mike aangewandeld. Hij wist waar ik zou gaan vissen en is blijkbaar een ochtendmens. Niet veel later maakt hij me erop attent dat mijn dobber wat beweegt. Er is duidelijk vis in de buurt. Even later zie ik de dobber weer stuiteren en dan langzaam wegschuiven. Mijn waker hangt nog doodstil. De kalmte waarmee het gebeurt verrast me, maar mede door Mike’s aanmoeding pak ik toch de hengel en krijg de bevestiging dat dit inderdaad ook een karperaanbeet was.

Een erg woeste schubkarper maakt het me lastig, wild schudt het beest met zijn kop, doet op allerlei manieren zijn best om te ontkomen, maar de haak zit muurvast. Mike heeft het net al vast en als de vis langszwemt slaat hij toe. In het net slaat de schubkarper nog een paar keer wild met zijn staart maar hij kan geen kant meer op. De vis blijkt wat groter dan ik eerst had geschat. Met 9,95 kilogram is het net geen twintig ponder. De man-vis foto staat al in de header. Daarom nu een plaatje van het terugzetten.

84 cm schubkarper mag terug het IJmeer in

Ik blijf na deze tweede vis nog een uurtje zitten maar krijg geen aanbeten meer. Met twee karpers ben ik meer dan tevreden. Beide ving ik trouwens met mijn nieuwe “Oranje Boilie”.

Binnenkort zal ik weer een poging wagen. Er staan ons nog mooie weken te wachten. Ik spreek u snel weer! Tot dan!