Een bespiegeling is een vertelling over een sportvis gerelateerd onderwerp. Vaak zit hier een mening of gedachte achter die ik graag wil delen. Soms is het ook gewoon oppervlakkig geneuzel. Bij bespiegelingen zijn reacties mogelijk. Hieronder de eerste, over een valkuil van hedendaags vissen.

11 oktober 2016

Ik trap er toch regelmatig weer in.

Bij de vangst van een mooie vis vind ik regelmatig een reden om toch ergens ietwat teleurstelling te voelen. Is de vis 9,5 kg dan is ie geen twintig pond, is het een schubkarper dan is het geen projectspiegel en vang ik hem aan een gekochte boilie dan komt ie niet van zelfgedraaide knikkers. Ik kan zo nog wel even doorgaan.

Ook hier trapte ik de afgelopen weken meermalen in

Ook het internet is één grote valkuil. Een slangenkuil ook, maar daar gaat deze bespiegeling niet over. Een valkuil dus.

Omdat vrijwel uitsluitend successen geplaatst worden lijkt iedereen goed te vangen. Bij sommigen kan het niet op. Sneaky rigjes worden nauwkeurig geplaatst en even later hangt er al een big aan. Slechts een enkeling plaatst ook verhalen over de lijdensweg; over mislukte pogingen, geïnvesteerde uren, over twijfel en verspeelde vissen. Of over guppies die nog flink moeten groeien om droomvis te worden.

Dat ik niet alleen sta in deze en anderen ook last van de valkuil hebben lees ik soms in online reacties. Met vertelt bijvoorbeeld over vangsten met een “beschamend formaat”. Of rapporteert “helaas maar drie karpers” na een avondje vissen. 

Ontevredenheid ligt op de loer, ontevredenheid over de eigen vangsten, of over het ontbreken daarvan. Zijn we allemaal al zo verwend? Heb ik reden tot klagen? Als we aan de lopende band unieke 30-plussers zouden vangen, waren ze dan nog wel uniek?

Zomaar een paar vragen waarop het antwoord voor de hand ligt. 

Ik heb daarom een aantal voornemens die ik hier met u wil afspreken:

Mijn eerste voornemen is die valkuil in de toekomst te vermijden en iedere keer hard te gaan genieten als ik ga vissen. Ook als ik een keer geen records verbreek. En ook als ik een keer niets vang. Of meerdere keren. En ik zal u daarover gewoon (blijven) vertellen.

Genieten toch?

Daar bovenop en daarop volgend ben ik van plan flink te blijven investeren, te pionieren en nog heel veel mislukkingen mee te maken. Want oh, wat is de zoete smaak van victorie fijn als er met bloed zweet en tranen voor betaald is. 

En tot slot beloof ik plechtig ontzettend blij te zijn met die eerste karper van de Vecht, ook als die vol met schubjes uit het eitje gesparteld is en de 10 pond nog niet haalt. Maar dat spreekt voor zich.

Afgesproken?